De gemeente streeft naar een Langedijker samenleving waarin inwoners zelfredzaam zijn en zich bij elkaar betrokken voelen. Een samenleving die de mogelijkheden biedt aan haar inwoners om collectief en individueel tot ontplooiing te komen. Daar waar inwoners kwetsbaar zijn, faciliteert de gemeente dat zij ondersteuning krijgen, zodat zij zo lang mogelijk op eigen kracht mee kunnen doen in de samenleving.

Voor de Jeugdhulp geldt dat na de transitie van 2015 een transformatieontwikkeling is ingezet, deze wordt doorontwikkeld. Dit doet Langedijk op lokaal niveau, maar Langedijk werkt ook samen met de gemeenten binnen Regio Alkmaar. In de regio komen verschillende vraagstukken aan de orde, zoals:
- het verbeteren van de toegang tot jeugdhulp,
- (complexe) echtscheidingen,
- jeugdhulp thuis of zo dichtbij mogelijk en alternatieve verblijfsvormen,
- samenwerking in de veiligheidsketen en
- de aansluiting op passend onderwijs.
In deze programmabegroting leggen wij voornamelijk de focus op de doelstellingen die we lokaal stellen en oppakken. Maar deze lopen dus parallel aan of vloeien voort uit de regionale transformatieprojecten.    

Voor de Wmo ligt de focus erop dat inwoners zo lang mogelijk op een prettige manier thuis kunnen blijven wonen. Hiervoor zijn laagdrempelige welzijnsvoorzieningen beschikbaar en indien noodzakelijk regelt de gemeente passende maatwerkondersteuning.  

Voor de Participatiewet is de uitvoering belegd bij Halte Werk. Er is een nauwe samenwerking met het WNK, die mensen beschutte werkplekken biedt of waar inwoners kunnen re-integreren. De missie is dat elke inwoner waar mogelijk aan het werk gaat en waar nodig kan rekenen op financiële ondersteuning. In 2020 implementeren we de verbeterpunten die voortkomen uit de pilots rondom de samenwerking Halte Werk en WNK. Een tweede speerpunt is de veranderopgave van de Wet Inburgering.

De Wet verplichte geestelijke gezondheidszorg (Wvggz) is – meer dan de huidige Wet Bopz – een behandelwet in plaats van een opnamewet. De wet geeft betrokkene en zijn naasten een sterkere positie en maakt ambulante behandeling mogelijk. De wet vraagt van gemeenten dat zij meldingen van inwoners in behandeling nemen over mensen die mogelijk geestelijke gezondheidszorg nodig hebben maar die nog niet eerder in zorg waren, of waarvan niet bekend is dat zij in zorg zijn bij een zorgaanbieder. Deze taak kan de gemeente ook uitbesteden. Meldingen kunnen leiden tot een verkennend onderzoek. Indien hieruit blijkt dat een crisismaatregel nodig is, (de huidige In Bewaring Stelling) moet de burgemeester betrokkene in de gelegenheid stellen om gehoord te worden.